To już ostatnia funkcja, której potrzebujemy. Jej zadaniem jest podstawienie
wierszy tabeli do szablonu pliku HTML, a następnie zapisanie końcowego pliku
HTML z notkami wydania. Dodaj taki kod do pliku rel_notes_generator.py.
rel_notes_generator.py
def write_release_notes(release_note_rows, target_dir):
if target_dir.exists():
rmtree(target_dir)
target_dir.mkdir()
with Path('release_notes_template.html').open() as rnt:
file_template = Template(rnt.read())
with (target_dir / 'release_notes.html').open('w') as rn:
rn.write(file_template.substitute(release_notes=release_note_rows))
Na początku funkcja sprawdza czy folder docelowy, w którym zapiszemy końcowy
plik już istnieje (target_dir.exists()). Jeśli tak, to najpierw go kasuje
(rmtree(target_dir)). Następnie, funkcja tworzy folder docelowy
(target_dir.mkdir()). Te wszystkie kroki możemy wykonać w łatwy sposób dzięki
komponentom pathlib i shutil, które zaimportowaliśmy w kroku 5.
Po przygotowaniu folderu docelowego, funkcja otwiera plik szablonu HTML
(with Path('release_notes_template.html').open() as rnt) po czym przypisuje
zawartość szablonu do zmiennej file_template
(file_template = Template(rnt.read())).
Następnie, funkcja tworzy pusty plik końcowy o nazwie release_notes.html
(with (target_dir / 'release_notes.html').open('w') as rn). Ostatnia część to
zamiana w szablonie HTML elementu zastępczego $release_notes na właściwe
wiersze tabeli i zapisanie tego kodu HTML do pliku końcowego
(rn.write(file_template.substitute(release_notes=release_note_rows))).
Funkcja jest dość krótka, ale całkiem sporo się tutaj wydarzyło. To jest właśnie jedna z zalet Pythona - zwięzła i czytelna składnia, dzięki której można na niewielkiej przestrzeni zawrzeć całkiem sporo logiki.
Tak jak poprzednio, na razie tylko zdefiniowaliśmy funkcję. Teraz musimy ją jeszcze uruchomić.